واکنشها به اظهارات مضحک میرسلیم؛ ۲۰۶ بهتر است یا لندکروز؟ | آقای میرسلیم! آیا میدانید لندکروز چیست؟
تاریخ انتشار: ۳ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۸۲۴۶۶۰
مناظره خودرویی بین دو نماینده مجلس در برنامه تلویزیونی تهران ۲۰ با محوریت بازار خودرو جنجالی شد. در بخشی از این گفتگو کوچی درباره وضعیت بازار خودرو در کشور خطاب به میرسلیم گفت: شما عضو هیاتمدیره شرکتهای موتورسازی بودید. ۴۰ سال است با این ادبیات حق مردم در صنعت خودرو را پایمال میکنیم. من مدافع نظام و مردم هستم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به گزارش آفتابنیوز، جنجالیترین قسمت مناظره با زیر سوال بردن کیفیت ۲۰۶ بود که کوچی با مخاطب قرار دادن میرسلیم از وی پرسید: اگر شما بتوانید لندکروز دست دوم را با قیمت یک میلیارد بخرید، ۲۰۶ یک میلیاردی را میخرید؟
میرسلیم، نماینده مجلس در پاسخ گفت: لندکروز با ۲۰۶ فرقی ندارد! آنقدر کشور ما مردم برای اینکه پولشون آب نشه میان سرمایهگذاری میکنند در خودرو، اما آقای رشیدی میفرمایند خودرو خارجی جذابیت بیشتری داره اگر اینطور هست مردم سرمایه خود را در خودرو خارجی میگذارند و باعث افزایش قیمت خودروها میشود. برای واردات یک میلیون خودرو باید ۷ میلیارد یورو هزینه کرد که با این پول میشود ۳ کارخانه تولید کرد.
کوچی نیز در پاسخ میرسلیم متذکر شد: با ۷ میلیارد میشود صندوق عقب ۲۰۶ طراحی کرد، مردم سرچ بزنند ببینند هزینه طراحی صندوق عقب ۲۰۶ چقدر بوده است. میرسلیم در ادامه مناظره بیان کرد: ما اصلا ارز لازم برای واردات را نداریم. کوچی: هر کسی گفت یک سنت ارز برای واردات خودرو تخصیص پیدا کند شریک فساد در جمهوری اسلامی است.
میرسلیم خطاب به کوچی: شما دروغ میگویید
میرسلیم در پاسخ به سوال کوچی ابراز کرد: من عضو هیاتمدیره خودروسازها نبودم و شما دروغ میگویید اگر شما نمایندگان عزیز سفارش نکنید فلانی و فلانی را استخدام کن خودروساز ناچار نمیشه که کسی را استخدام کنه. کوچی نیز متذکر شد: شما در شرکت طراحی موتور ایرانخودرو هستید. کوچی با قاطعیت ادامه داد: من از تولید داخلی حمایت میکنم. همین موشکهایی که میسازیم چرا یکی نمیاد بد اینها رو بگه؟ مگر همه قطعات تولیدی پهپادهایی که میفروشیم به کشورهای دیگر را خودمان تولید میکنیم؟ آلودگی هوا سالانه بین ۸ تا ۱۱ میلیارد دلار هزینه برای کشور ما ایجاد میکند، ۸۰ درصد آلودگی هوا به خاطر خودروها هست. اگر خودروها درست باشد یعنی ما سالانه ۸ تا ۱۱ میلیارد دلار صرفهجویی ارزی داریم.
موضوع اصلی برای واردات تامین ارز است
امیرحسن کاکایی؛ عضو هیات علمی دانشکده خودرو دانشگاه علم و صنعت درباره این مناظره معتقد است؛ در این مناظره ما شاهد سخنان پوپولیستی بودیم و به نظر میرسد برخی از صحبتها هم به درستی منعقد نشدند. کاکایی در مورد واردات خودروی دستدوم و اینکه آیا واقعا فرقی بین لندکروز دستدوم و ۲۰۶ وجود ندارد به «اعتماد» گفت: مسلما که فرق دارد و میتوان در ایران هم لندکروز وارد کرد و سوار هم شد؛ اما موضوع اصلی تامین ارز است که اول باید تکلیف این مساله روشن شود ضمن آنکه هر کشوری مبانی خود را برای توسعه دارد و ما باید تکلیف خودمان را روشن کنیم و اگر قرار باشد ما بدون حساب و کتاب از هر کشوری یک تکه از سیاستهایش رابرداریم که نمیتوانیم کشور را اداره کنیم.
به جای لندکروز فکری به حال حمل و نقل عمومی کنید
کاکایی گفت: اگر فرض کنیم امروز منابع مالی برای واردات لندکروز وجود دارد، سوال این است که چرا نباید اتوبوس وارد شود و کدام یک برای حمل و نقل مردم واجبتر است؟ این ممنوعیتهایی که برای واردات خودرو گذاشته شده تنها برای حمایت از تولید داخل نیست، برای این است که ارزی وجود ندارد تا مملکت بچرخد، اگر ارزی هست ابتدا باید مترو توسعه پیدا کند و حمل و نقل عمومی، اتوبوس و کامیونها به روز شوند. او افزود: اگر در مملکت را کامل باز کنیم و همه بتوانند لندکروز وارد کنند و تنها ۱۰ هزار خودرو وارد نشود قیمت دلار سر به فلک میکشد و نتیجه آن میشود که حتی قیمت نان و مرغ هم ده برابر خواهد شد.
دلار ۴ نرخی شده است
این فعال حوزه خودرو با بیان این پرسش که کدام کالا را میتوان با ارز ۲۸۵۰۰ تومانی وارد کرد که ارزانتر از تولید داخل باشد، افزود: آیا تولید گندم در کشور ارزانتر است یا گندم وارداتی مسلما تولیدات داخل ارزانتر هستند، اگر امروز قیمت گاز را افزایش دهند پتروشیمیها هم قدرت رقابت نخواهند داشت یا اگر زرماکارون که صادرکننده نمونه است مواد اولیهاش را با دلار واقعی محاسبه کنند آیا باز هم قادر است صادرکننده نمونه باشد؟
عضو هیات علمی دانشکده خودرو دانشگاه علم و صنعت ادامه داد: همین امروز هم دلار در بازار متشکل ارزی محدود است زیرا پتروشیمیها دلارهای خود را در بازار متشکل ارزی ۴۲۰۰۰ تومان نمیفروشند و میگویند نرخ دلار ۵۲۰۰۰ تومان است و برای همین هم دلار در بازار کم شده است، ضمن آنکه نرخ دلار در ایران امروز ۴ رقم است؛ یک رقم ۲۸۵۰۰ تومان، یک رقم ۴۲۰۰۰ تومان و یک رقم ۵۲۰۰۰ تومان است و یک رقم هم هست که با مبنای نرخ سکه طلا محاسبه میشود و بالاتر از این سه نرخ است و حال تصور کنید پتروشیمیها دلارشان را خارج از سیستم بانکی بفروشند آیا دیگر میتوان مملکت را چرخاند؟
کشور تحریمی هزینههای لجستیک را افزایش داده است
او افزود: دلارهای خارج از کشور هم دو دسته هستند؛ یک دسته دلارهای مربوط به صادرات رسمی است و یک دسته از دلارها هم مربوط به ثروتمندان خارج از کشور است و برخی معتقدند که باید دلار این افراد را وارد کشور کرد. کاکایی در مورد کمبود لوازم یدکی خودرو هم گفت: سوالی که مطرح میشود این است که آیا در بخش لوازم یدکی کسی جلوی تجار را گرفته است؟ چرا قیمت لوازم یدکی در ایران چند برابر قیمتهای بینالمللی است و چرا اصلا برخی از لوازم خودرو پیدا نمیشود؟ مسلما هیچ تاجری دلش برای ما نسوخته و هر تاجری هم که بخواهد واردات داشته باشد برای سود بیشتر است. این فعال حوزه خودرو خاطرنشان کرد: کسی مخالف واردات نیست، اما به هر دلیلی امروز ایران تحریم است و ساختارهای کشور به گونهای شده که نمیتوان به راحتی نقل و انتقالات مالی داشت و برای یک فعالیت صنعتی در کشور باید کلی هزینه لجستیک برای تحریمها پرداخت کرد و ارتباطی هم به صنعت خودرو ندارد.
قیاس پراید با لندکروز و بنز در تصادفها اصلا منطقی نیست
او در مورد کیفیت خودرو و کمفروشی از سوی خودروسازان هم گفت: این نکته قابل قبول است که کیفیت در برخی از خودروها افت داشته، اما این مساله را نباید تعمیم داد، امروزکیفیت خودرو از سوی چند سازمان مورد ارزیابی قرار میگیرد و از سال ۱۳۹۰ به بعد کیفیت ایمنی هم تغییر کرد و به لحاظ استاندارد خودروها ارتقا پیدا کردند و سعی بر به روزرسانی شد و یورو ۴ به یورو ۵ تبدیل شد و این ادعاها در مورد کیفیت باید اثبات شود و اگر اعلام میشود که فلان خودرو در تصادف له شده باید دید سرعت خودرو در آن سانحه چقدر بوده و مسلما قیاس پراید با لندکروز و بنز در تصادفها اصلا منطقی نیست.
کاکایی تصریح کرد: طبیعی است که اگر مواد پلیمری و پوشش خودرو را از شرکت BASF آلمان خریداری کنند کیفیت بالاتری نسبت به موادی است که از یک شرکت درجه ۲ چینی خریداری میکنند و عمر مفید داشبورد هم متفاوت خواهد بود، هر چند به لحاظ کیفیت در هر دو استانداردها لحاظ شده است و اگر تا امروز هر اتفاقی هم افتاده در چارچوب قوانین و اوضاع فعلی مملکت بوده است.
سیاستگذاریها اشکال دارد نه صنعت کشور
او ادامه داد: من نمیگویم اوضاع صنعت خودرو خوب است، اما این صنعت را باید در بسته کلی اقتصاد و صنعت کشور بررسی کرد که در راس آن قانونگذارانی هستند که به جای پاسخگویی به مردم خودشان مطالبهگر شدهاند! زیرا همه این مشکلات نشاندهنده آن است که سیاستگذاریها اشکال دارد و نه صنعت کشور.
این فعال حوزه خودرو در مورد ظرفیت تولید خودرو نیز گفت: در یک مقطعی که کشور با دنیا ارتباط داشت تولید خودرو با مجموعه سیکیدی به ۱ میلیون و ۶۵۰ هزار دستگاه هم رسید، اما در همان زمان فولاد را از کره جنوبی وارد میکردیم و کیفیت بالاتر و قیمت تمام شده خودرو پایینتر بود و امروز هم ظرفیت تولید بین ۱ میلیون و ۴۰۰ هزار دستگاه تا ۱ میلیون و ۶۰۰ دستگاه رسیده است و وزیر قبلی صمت هم میزان تولید را ۱ میلیون و ۷۰۰ هزار دستگاه اعلام کرده بود و یک بار اضافه بر دوش صنعت خودرو گذاشت.
آیا با سودهای میلیاردی فولادیها کارخانهای هم تاسیس شد؟
او افزود: اینکه اعلام شده تا ۲ میلیون دستگاه خودرو هم میتوان تولید کرد، باید گفت بله میتوان تولید داشت به شرط آنکه در این صنعت سرمایهگذاری درستی صورت گیرد و چند میلیون دلار هم نیاز به سرمایه دارد و باید پرسید این میزان را از کجا قرار است تامین کنند؟ کاکایی تصریح کرد: یکی از گلوگاههای صنعت خودرو ورق فولاد است و باید بررسی شود در طول ۴ سال گذشته فولاد مبارکه و مابقی تولیدکنندگان فولاد میلیاردها تومان سود کردند، چند کارخانه فولاد تاسیس شد؟ یا چند پروژه پتروشیمی قرار بود اجرا شود که نشد؟ ضمن آنکه سال گذشته که میزان تولید از ۱ میلیون دستگاه به ۱ میلیون و ۲۰۰ دستگاه خودرو رسید بخش زیاد آن از طریق ارزبری جبران شد. او در مورد کمبود برق در صنعت هم گفت: چرا ایران امروز توان تولید برق بیشتر را ندارد؟ به دلیل اینکه در این بخش سرمایهگذاری نشده است و به جای آنکه سیاستمداران در این مورد صحبت کنند تنها در مورد خواستههایشان صحبت میکنند، عمده آلودگی در زمستانها در تهران به دلیل تردد خودروها نیست بلکه به دلیل مازوتی است که در نیروگاهها میسوزانند.
سه سؤال از آقای میرسلیم: آیا میدانید لندکروز چیست؟
سایت عصرایران نیز نوشت: مناظرهای تلویزیونی بین آقای مصطفی میرسلیم نمانیده تهران و آقای جلال رشیدی کوچی، نماینده مرودشت در مجلس شورای اسلامی راجع به واردات خودروهای خارجی کارکرده برگزار شده است. در این مناظره آقای رشیدی از آقای میرسلیم پرسیده است: اگر شما یک میلیارد داشته باشی و بتوانی با آن لندکروز سه سال قبل را بخری، آیا آن را میخری یا ۲۰۶ یا ۲۰۷ داخلی صفر را؟ و آقای میر سلیم هم که در دفاع از خودروسازان در این مناظره حضور داشت، گفته است: فرق ندارد!
به همین مناسبت ۳ سوال از آقای میرسلیم داریم؟
۱ - آیا میدانید "لندکروز" چیست؟
۲ - آیا میدانید "۲۰۶" یا ۲۰۷" چیست؟
۳ - آیا میدانید "فرق" چیست؟
منبع: بیتوته
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.beytoote.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «بیتوته» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۸۲۴۶۶۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
صادرات ایران باید از خام فروشی عبور کند
رئیس کمیسیون صنعت اتاق ایران پیشنهاد داد برای کاهش تأثیر تحریمها و افزایش بهرهوری، علاوه بر تدوین قوانین توسعهای، جلوی خامفروشی گرفته شود. - اخبار اقتصادی -
به گزارش خبرگزاری تسنیم، پنل تخصصی «توانمندیها و ظرفیتهای صنعتی کشور» با حضور سخنرانان بخش خصوصی و بخش دولتی به همت کمیسیون صنعت اتاق ایران در حاشیه نمایشگاه اکسپو 2024 برگزار شد.
ابوالفضل روغنیگلپایگانی، رئیس سندیکای تولیدکنندگان کاغذ و مقوای ایران به عنوان اولین سخنران این نشست، گفت: به دلیل استفاده گسترده تمامی صنایع از صنعت بستهبندی، این صنعت از اهمیت ویژهای برخوردار است. هرچند این صنعت یکی از ابزارهای سنجش شاخصهای توسعه اقتصادی و صنعتی است؛ اما در سال گذشته وضعیت خوبی نداشت. از سوی دیگر، با وجود اینکه ایران پس از چین دومین کشوری است که توانست تولید کاغذ داشته باشد اما امروزه جایگاه خوبی در این حوزه ندارد. سرانه مصرف کاغذ در ایران سالانه 21 کیلوگرم و در اروپا 57 کیلوگرم است. این عدد در کشورهای اسکاندیناوی و برخی کشورهای آمریکایی 157 کیلوگرم است. این اعداد نشان میدهد تا رسیدن به شاخصهای جهانی راه زیادی در پیش داریم.
وی ادامه داد: تولید کل جهانی کاغذ در حدود 425 میلیون تن است. این کاغذها تنها از درختان تولید نمیشوند و به وسیله ماشینآلات مختلف از مواد اولیه مختلف همچون خردهچوبهای جنگلی، سنگ و... ساخته میشوند. در سالهای 2008 و 2009 حدود 70 درصد این 425 میلیون تن کاغذ از چوبهای جنگلی ساخته میشد اما در حال حاضر خوشبختانه این رقم در حال تغییر است و کشورها در حال حرکت به سمت تولید کاغذ بازیافتی هستند. کاغذ میتواند تا 7 بار به چرخه تولید بازگردد.
رئیس سندیکای تولیدکنندگان کاغذ و مقوای ایران ادامه داد: بیشترین تولید کاغذ در دنیا به ترتیب در کشورهای چین 125 میلیون تن، آمریکا 72 میلیون تن، ژاپن 26 میلیون تن و آلمان 23 میلیون تن صورت میگیرد. در ایران رقم تولید کاغذ یکمیلیون و 600 هزار تن است. آمار تولید کاغذ تحریر در دنیا حدود 150 میلیون تن بود، اما با گسترش فضای دیجیتال مصرف کاغذ کاهش یافته و به 50 تا 70 میلیون تن رسیده است.
روغنی تأکید کرد: در ایران به دلیل سیاستهای غلط و هدررفت منابع ارزی 350 هزار تن واردات کاغذ تحریر داشتهایم اما میتوان گفت نیاز واقعی کشور 150 هزار تن است که 45 هزار تن آن مرتبط با آموزشوپرورش است. این حجم از واردات بیهوده با ارز 4200 تومانی انجام میشد که منابع ارزی را هدر میداد. ظرفیت تولید کاغذ در داخل کشور حدود 190 هزار تن است. در حدود 6 سال پیش، چیزی در حدود 120 هزار تن مصرف کاغذ روزنامه داشتیم، اما در حال حاضر روزنامهها در حال نابودی هستند و در حال خارج شدن از چرخه هستند. در خصوص کاغذ بستهبندی، مجوز طراحی کارخانه کاغذ در کشور برای تولید 3 میلیون و 200 هزار تن وجود دارد.
وی ادامه داد: همانطور که گفته شد صنعت بستهبندی با رشد اقتصادی مرتبط است؛ ما دو سال پیش حدود 950 هزار تن مصرف کارتن داشتهایم اما در حال حاضر 750 هزار تن مصرف داریم و این نشاندهنده حال بد اقتصاد کشور است. پس از دوران کرونا، مصرف کاغذ بستهبندی و کاغذهای بهداشتی افزایش چشمگیری داشته است. تا سال 93 کاغذ تحریر و کاغذ بستهبندی عمدتاً به کشور وارد میشد، اما با تلاش بخش خصوصی الان صادرکننده کاغذ شدهایم. در حال حاضر یکمیلیون و 600 هزار تن کاغذ بستهبندی داریم که میتوانیم صادر کنیم. هنوز هم بخش عمده کاغذ از چوب تولید میشود و ما در شمال ایران 2 میلیون هکتار جنگل داریم. روسیه به عنوان بانک چوب دنیا، در حدود 800 میلیون هکتار چوب در اختیار دارد. تقریباً تمامی کشورهای دنیا از روسیه واردات چوب انجام میدهند، اما در ایران این واردات وجود ندارد و این امری مشکلساز است. تمام کشورهای دنیا به سمت صنایع سلولزی در حال حرکت هستند و در ایران نیز این صنایع رشد خوبی داشتهاند.
نمایشگاه امسال فرصت خوبی را فراهم کرد
سید محمد موسوی، معاون صنایع ماشینآلات و تجهیزات وزارت صنعت، معدن و تجارت به عنوان سخنران بعدی این نشست گفت: بخش خصوصی باید از همین امروز برای سال بعد برنامهریزی کند. نمایشگاه امسال فرصت بسیار خوبی را فراهم کرده است که با برطرف کردن مشکلات، شرایط در سال آینده بهتر خواهد شد. شرایط باید بهگونهای پیش برود که برای مثال بتوانیم بگوییم حاصل این نمایشگاه قرارداد 2 میلیارد دلاری بود. باید بتوانیم بازار کشورهایی مانند کشورهای آفریقایی که نیاز به تجهیزات و ماشینآلات دارند را در دست بگیریم.
وی ادامه داد: ارزش بازار تجهیزات پزشکی ایران 3 میلیارد دلار است و 1500 شرکت فعال در تجهیزات پزشکی داریم. در حوزه نفت و گاز نیز پیشرفتهای بسیاری داشتهایم. تنها در شهر عسلویه 120 میلیارد دلار سرمایهگذاری داشتهایم و یک میلیارد مترمکعب در روز گاز تولید میکنیم که 70 درصد این فرآیند توسط ایرانیها انجام میشود.
موسوی افزود: توان خدمات فنی و مهندسی که در حال حاضر در کشور وجود دارد، آرزوی بسیاری از کشورها همچون ازبکستان است. در صادرات خدمات فنی و مهندسی از رقم 5/1 میلیارد دلار به رقم 4 میلیارد دلار رسیدهایم. در حوزه ماشینآلات کشاورزی نیز با رشد 40 درصدی توانستهایم هم نیاز داخل را برآورده کنیم و هم صادرات داشته باشیم. از 22 هزار تراکتور در سال به 40 هزار در سال رسیدهایم. در اسفند 1402 حدود 39 میلیون دلار صادرات تراکتور داشتهایم.
معاون وزیر صمت ادامه داد: امروزه، پتانسیل بالایی برای صادرات وجود دارد و کشورهای بسیاری خواهان تهاتر با ایران هستند. بسیاری از کشورهای آفریقایی به دلیل نداشتن ماشینآلات و تجهیزات توان استفاده از منابع و معادن خود را ندارند و نیازمند واردات این ماشینآلات هستند. اکثر شرکتهای ایرانی باید پس از تأمین نیازهای داخلی به فکر صادرات باشند و این نمایشگاه با وجود تمام چالشها فرصت خوبی را فراهم کرده است.
فرصتها و تهدیدهای صنعت دارو
نریمان صدری، رئیس اتاق مشترک ایران و اتریش به عنوان یکی از سخنرانان این نشست گفت: 10 درصد از کل تولید ناخالص جهان، در حوزه سلامت هزینه میشود و 20 درصد کل این هزینه فقط در کشور آمریکا صرف میشود. چین و هند نیز به خاطر جمعیت زیاد، در رتبههای بعدی قرار دارند. تولید ناخالص داخلی ایران حدود 400 میلیارد دلار است که حدود کمتر از 7 درصد این عدد در حوزه سلامت خرج میشود. بهطور کلی از میانگین کل دنیا پایینتر و از میانگین کشورهای در حال توسعه بالاتر هستیم.
وی افزود: در حال حاضر، دولت ایران بخش بزرگی از بودجه را به بخش سلامت اختصاص داده است. در ایران تلاش شده با ارزان کردن دارو، این صنعت کوچک نگه داشته شود. تقریباً 5/4 میلیارد دلار ارزش صنعت دارویی ماست که نصف ارزش صنعت دارو در کشور ترکیه است. به دلیل همین ارزانی، دورریز دارو نیز زیاد است و پزشکان نیز در مقیاس زیاد دارو تجویز میکنند.
رئیس اتاق مشترک ایران و اتریش ادامه داد: جمعیت ایران در حال پیر شدن است و در سالهای آتی با بیماریهای بسیاری مواجه خواهیم شد و بهتبع آن مصرف دارو و نیاز به خدمات بهداشتی و پزشکی نیز افزایش خواهد یافت. طبق تعاریف جدید پزشکی، سالمندی از 80 سال به بالا آغاز میشود و نیاز به داروهای این سنین میتواند به بزرگ شدن صنعت پزشکی خواهد انجامید.
وی گفت: عدم رشد اقتصادی کشور واقعیتی است که وجود دارد. کشورهایی که در منطقه جمعیتی قابل مقایسه با ایران هستند مانند عربستان سعودی، ترکیه و مصر را میتوان در حوزه سلامت با ایران مقایسه کرد. در کشور عربستان بودجه سلامت 60 هزار دلار است و هر سال برای هر فرد عربستانی 1291 دلار هزینه پزشکی و بهداشتی میکند.
صدری ادامه داد: اگر شخصی بخواهد در ایران وارد صنعت پزشکی بهخصوص صنعت دارو شود، با صنعتی روبهرو است که قیمتها در آن بهشدت کنترل میشوند. قیمت، تأمین و نیاز دارو همگی تحت کنترل دولت است و قیمت دارو توسط دولت در پایینترین حد جهانی نگه داشته شده است. همانطور که میدانید، ایران عضو سازمان WTO نیست و به همین دلیل امکان دستکاری در بازار دارو بهراحتی وجود دارد. همچنین تولید دارو از روی نمونههای ساختهشده سادهتر است. 85 درصد کل دارو در ایران تولید میشود و 15 درصد باقیمانده نیز وارد میشود.
صدری تأکید کرد: صنعت سلامت ایران فرصتهای زیادی در اختیار دارد؛ نمایندگان شرکتهای بزرگ دارویی دنیا در ایران شعبه داشتهاند اما اکنون به دلیل شرایط تحریمی میتوان با بنکداران بزرگ بینالمللی کار کرد و داروی مورد نیاز را تأمین کرد. فرصت دیگر، در اختیار گرفتن شرکتهای کوچک و متوسط در سایر کشورهاست که از رده خارج شدهاند، اما در ایران همچنان کارکرد دارند. در صنعت پلاسما نیز فرصتهایی برای ایران وجود دارد زیرا ما جزو معدود کشورهایی هستیم که صنعت پلاسمای خصوصی داریم. به دلیل طبیعت چهارفصل و پوشش گیاهی مناسب ایران، صنعت داروهای گیاهی نیز میتواند فرصتها و ظرفیتهای خوبی ایجاد کند.
صنعت نساجی؛ خسته ولی پر پتانسیل
امین مقدم، عضو هیاترئیسه اتحادیه نساجی و پوشاک ایران نیز در این نشست گفت: حجم مالی صنعت نساجی در کل جهان 1900 میلیارد در سال است که تقریباً حدود نیمدرصد این رقم متعلق به ایران است. در سال گذشته وارداتی نزدیک به 2/2 میلیارد دلار داشتهایم. این در حالی است که صادرات ما در حدود 540 تا 600 میلیون دلار بوده است. از این 600 میلیون دلار، 350 میلیون دلار مربوط به صادرات فرش ماشینی و تنها 60 میلیون دلار مربوط به صادرات پوشاک بوده است.
وی افزود: صادرات کشور ترکیه در کل 35 میلیارد دلار است که 18 میلیارد دلار آن مربوط به پوشاک است. در ایران 47 هزار واحد صنعتی وجود دارد که تعداد 5500 واحد مرتبط با صنعت نساجی هستند و در ترکیه 240 هزار واحد صنعتی وجود دارد که 72هزار واحد در صنعت نساجی فعالیت میکنند.
عضو هیاترئیسه اتحادیه نساجی و پوشاک ایران ادامه داد: سبد خرید نساجی مردم کوچکشده و انتظار میرود در سال آینده کوچکتر هم بشود. در حدود 850میلیون دلار پارچه وارد کشور شده است، در حالی که در داخل کشور توانمندیهای بسیاری برای تولید پارچه وجود دارد.
مقدم تأکید کرد: در کنار تمام این موارد، باید به نکات مثبت هم توجه کرد. در صنعت نساجی قابلیتهای بسیار خوبی داریم و امیدواریم به زمانی برگردیم که پارچه ایران به کشورهای اروپایی صادر میشد. صنعت نساجی بزرگترین پتانسیل اشتغالزایی در میان سایر صنایع را دارد بهطوریکه حداقل یکمیلیون نفر در این صنعت مشغول به کار هستند. همچنین هزینه برپایی یک کارخانه نساجی متوسط در حدود یکپنجم هزینه برپایی کارخانه پتروشیمی است. نکته مثبت دیگر حمایتهای مالی مناسبی است که از شرکتهای دانشبنیان صورت میگیرد. قیمت هر کیلو پنبه در حدود 90هزار تومان است که این پنبه وقتی به یک تیشرت با برند داخلی تبدیل میشود، در حدود یکمیلیون تومان به فروش میرود و این نشان از ارزشافزوده بالای صنعت نساجی و پوشاک دارد.
صنعت برق در حال کوچک شدن است
علیرضا کلاهی صمدی، رئیس کمیسیون صنایع اتاق ایران در ادامه این نشست گفت: صنعت برق جزو معدود صنایع ایرانی است که رقابتپذیر است. پیش از جدی شدن تحریمها بخش عمده صادرات فنی و مهندسی کشور مربوط به صنعت برق بود. در بازار داخلی نیز علیرغم تمامی سوء مدیریتها، چراغ این صنعت همچنان روشن است. حتی در همین شرایط صادرات هم اتفاق میافتد.
رئیس کمیسیون صنایع اتاق ایران ادامه داد: به جرات میتوان گفت در صنعت برق سنتی فاصله ایران با تکنولوژی روز دنیا حدود 5درصد بوده، اما در حوزه برق جدید همچون انرژیهای سبز دچار عقبماندگی شدهایم. از سال 1379 تاکنون هیچ پروژه نیروگاهی عمدهای در ایران توسط خارجیها انجامنشده است. این شرایط در کشورهای همسایه همچون ترکیه وجود ندارد و پیمانکاران بزرگ خارجی همچون زیمنس در این کشورها مشغول به کار هستند. با تمام این مشکلات صنایع برق توانسته در خارج از کشور پروژههایی را در دست بگیرد.
کلاهی افزود: نیاز کشور عراق از الان تا پایان دهه آینده برای هر سال 10میلیارد دلار است که اگر بتوانیم 20درصد این نیاز را تأمین کنیم، صادرات ما رونق پیدا خواهد کرد. تحریم باعث شده است فعالیتهای بانکی و صدور ضمانتنامه مختل شده و صادرات چمدانی جای آن را گرفته است. پیشنهاد شخص بنده تدوین قوانین توسعهای و منطقهای مشترک است تا بتوانیم کمی از آثار تحریمها را کاهش دهیم. به جرات میتوانم ادعا کنم که توانمندی کشوری همچون ترکیه از ایران کمتر است و ما در به دست آوردن بازار کشورهای همسایه مانند عراق و همین ترکیه کوتاهی کردهایم. اگر دور کشورمان یک دایره بکشیم تا شعاع 2000کیلومتری بازار بسیار با ظرفیتی وجود دارد که ما باید از آن استفاده کنیم.
وی گفت: کشور هند پیشرفتهای چشمگیری در زمینه رشد اقتصادی داشته و از کشوری فقیر به کشوری متوسط تبدیل شده است. دسترسی به برق تا چند سال پیش در این کشور 1.5 میلیارد نفری فقط 45درصد بود. پروژههایی که هند در زمینه انرژیهای تجدیدپذیر انجام میدهد، بیش از کل ظرفیت تولید برق ایران است. بحث تغییر سبد انرژی در تمامی کشورهای همسایه جنوبی ما و اروپای شرقی بحثی جدی است. بخشی از این فرآیند حرکت از سوختهای فسیلی به سمت برق تجدیدپذیر است. براساس آمارها، تغییر سبد انرژی از 28درصد فعلی برق به بالای 40درصد مستلزم 20تریلیون یورو سرمایهگذاری است. متأسفانه بازار ما به بازاری که سرمایهگذاری وزارت نیرو در آن عملاً به صفر رسیده است و روزبهروز در حال کوچکتر شدن و محدود شدن است.
کلاهی صمدی ادامه داد: در حوزه تولید، بخش خصوصی اندکی سرمایهگذاری داشته است، اما در حوزه انتقال هیچ سرمایهگذاری وجود ندارد و در مسیر برعکس توسعه حرکت میکنیم. اگر نتوانیم با باز کردن بازارهای صادراتی روزنه امیدی ایجاد کنیم، همین یک صنعت توانمند هم از بین خواهد رفت. همچنین باید صادرات خامفروشی با کمترین ارزشافزوده را که بهنوعی صادرات سنتی است فراموش کنیم و به سمت صادرات صنایع و خدماتی برویم که در داخل ارزشافزوده پیدا کرده و علاوه بر سود ناشی از صادرات، تولید ناخالص داخلی را بالا بردهاند.
انتهای پیام/